วิกฤตคนยากจนทั่วโลกมีจำนวนลดลงจาก 36 เปอร์เซ็นต์ในปี 1990 เป็น 10 เปอร์เซ็นต์ของปี 2015 แต่ก้าวของการเปลี่ยนแปลงกำลังชะลอตัวลงและวิกฤตโควิด-19 ความเสี่ยงในการพลิกกลับของความก้าวหน้าหลายทศวรรษในการต่อสู้กับความยากจน งานวิจัยใหม่ที่เผยแพร่โดย UNU World Institute for Development Economics Research เตือนว่าผลกระทบทางเศรษฐกิจจาก การระบาดใหญ่ทั่วโลกอาจเพิ่มความยากจนทั่วโลกได้มากถึงครึ่งพันล้านคน หรือ 8% ของ ประชากรมนุษย์ทั้งหมด นี่จะเป็นครั้งแรกที่ความยากจนเพิ่มขึ้นทั่วโลกในรอบ 30 ปี นับตั้งแต่ปี 1990

มากกว่า 700 ล้านคนหรือ 10% ของประชากรโลก ยยังคงดำรงชีวิตอยู่อย่างยากจนข้นแค้นในทุกวันนี้ ดิ้นรนเพื่อเติมเต็มความต้องการขั้นพื้นฐาน เช่น สุขภาพ การศึกษา และการเข้าถึงน้ำและการสุขาภิบาล เป็นต้น คนส่วนใหญ่ที่มีรายได้น้อยกว่า $1.90 ต่อวันอาศัยอยู่ในอนุภูมิภาคทะเลทรายซาฮารา ทั่วโลกอัตราความยากจนในพื้นที่ชนบทอยู่ที่ 17.2% ซึ่งสูงกว่าสามเท่า ในเขตเมือง 

สำหรับผู้ที่ทำงาน การมีงานทำไม่ได้รับประกันการดำรงชีวิตที่ดี อันที่จริง 8 เปอร์เซ็นต์ ของผู้จ้างงานและครอบครัวทั่วโลกใช้ชีวิตอย่างยากจนข้นแค้นในปี 2018. เด็กหนึ่งในห้าคนอาศัยอยู่ในความยากจนอย่างสุดขีด การรับรองการคุ้มครองทางสังคมสำหรับเด็กทุกคนและกลุ่มเสี่ยงอื่นๆ มีความสำคัญต่อการลดความยากจน